Den 10juli va eg på ein kjempeflotte fjelltur me Hans Magnus og Gaute... På slutten av denne fjellturen blei eg svimmel, shaiky, kvalm osv... Stakk ein liten tur innom ein lege eg kjenne, og fekk sjekka ut at det ikkje va alvorligt. Eg rekna jo då me at det bare ville ta nogen dager og så blei eg fin igjen. Men den gang ei... Mandagen fekk eg så vondt at det ikkje va aent å gjørr enn å ta turen te lege og rett videre te sykehus. Blodige diare og sånn pleie ikkje ver eit generelt triks og det blei tatt ein haug me prøver. Eg har i sommer fått prøve å svelge den beryktede "slangen". Det va kje så gale som de sga ha det te, men eg har jo ein mistanke om at de beroliggande og smertestillande medisinene hjalp godt på. Eg har vært to tri runder i ein CT-maskin og tatt så mye blodprøver og diverse andre ting og slanger opp og ned og inn og ut alle veier at det e heilt utrolig. Eg blei jo litt bedre, og som de fleste sykehus då gjørr, så tuppa de meg ut. Fem dager seinere va det tebage igjen, endå verre enn fyste gangen. De tok kje så mye meir prøver, sendte meg hjem igjen. Der klarte eg å ver i to uker, men te slutt klarte eg desverre ikkje å holda på vann eingang alt kom i retur, eg har aldri spydd så mye i heile mitt liv som denne sommaren. Og itte to uker hjemma måtte eg inn igjen på sykehus. Denne gangen blei det et langt opphold på to uker, men de fant ut ka eg hadde, klarte å behandla symptomene. Noge som førte te ganske lange tid for min del me sondemat (eg gav til og me sondematen og stativet navn... Wheely og Wheelybag:p). Du kan tro eg va veldig fornøyd når eg fekk sleppa å ha sonden videre... Sjøl om an kom opp på ein ganske så ubehagelige måte. Den kom raskt og brutalt opp samen me oppkasten, ein opplevelse eg godt kunne klart meg uten. Eg jobbde iherdig og klarte å unngå å få ny sonde, sjøl om det krevde mye jobbing å spise aenkver time, bittelitt og kjempeseint for å få te å beholde maten... Ein del nye opplevelser i sommer som eg hadde klart meg ganske så godt uten, men eg har så absolutt lært veldig mye om koss det e å midlertidig miste kontrollen i ditt eget liv. Når du ikkje ein gang kan kontrollera sånn små ting som ka mat du får te å beholda då e det jo sjølvsagt ganske kjedeligt.
Men eg har oppdagt endel andre ting i sommer, eg har nogen fantastiske venner som alltid stille opp. Det gjekk ikkje ein einaste dag uten besøk, på de roligste dagene hadde eg kun to te tri innom, og på de beste hadde eg opp te seks-åtte stykker. Det har vært heilt fantastisk at dokker stille så masse opp, det e noge eg har satt utrolig stor pris på, sjøl om eg ikkje alltid har vært heilt våken og klart å holda på bevisstheten mens dokker har vært der har det vært godt å veta at det e så mange som faktisk bryr seg. Tusen takk:D